کنترل نزدیک بینی گروهی از روش هایی است که چشم پزشکان می توانند از آنها برای کاهش سرعت پیشرفت نزدیک بینی در دوران کودکی استفاده کنند. هیچ درمانی برای نزدیک بینی وجود ندارد، اما راه هایی برای کمک به کنترل سرعت ایجاد یا پیشرفت آن وجود دارد. این راهکارها شامل استفاده از  لنزهای تماسی و عینک های کنترل نزدیک بینی، قطره های چشمی آتروپین و تغییرات عادت هستند.

چرا باید به کنترل نزدیک بینی علاقه مند باشید؟ زیرا کاهش سرعت پیشرفت نزدیک بینی ممکن است کودک شما را از نزدیک بینی بالا باز دارد. نزدیک بینی بالا می تواند منجر به مشکلات بینایی در آینده شود، مانند:

     دژنراسیون ماکولا نزدیک بینی

     آب مروارید: هم آب مروارید زیر کپسولی خلفی و هم آب مروارید هسته ای

     گلوکوم با زاویه باز اولیه

     جداشدگی شبکیه

مدیریت نزدیک بینی شامل تمام مراقبت های بهداشتی چشمی است که ممکن است فرد مبتلا به نزدیک بینی به آن نیاز داشته باشد. از تشخیص نزدیک بینی دوران کودکی تا رفع عوارض آن در بزرگسالی را شامل می شود. کنترل نزدیک بینی بخش مهمی از مدیریت نزدیک بینی است.

شایع ترین علت نزدیک بینی در دوران کودکی و پیشرفت آن، طولانی بودن قطر کره چشم است. این حالت زمانی می افتد که کره چشم از جلو به عقب بیش از حد طویل می شود. به طور کلی، کنترل نزدیک بینی با کاهش این طویل شدن عمل می کند.

چندین نوع کنترل موثر نزدیک بینی وجود دارد و می توان آنها را یکی یکی یا به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار داد.

طراحی‌های ویژه لنزهای کنترل نزدیک‌بینی با تغییر نحوه تمرکز نور بر روی شبکیه کار می‌کنند. این طراحی هاهم در لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی و هم در عینک موجود هستند.

قطره های کنترل نزدیک بینی یکی از موثرترین راه ها برای کاهش سرعت پیشرفت نزدیک بینی است. چشم پزشکان بیش از 100 سال است که آنها را با نتایج ثابت تجویز می کنند. با این حال، دانشمندان هنوز به طور کامل نحوه عملکرد آن را نمی دانند.

تغییر در عادات روزانه نیز می تواند موثر باشد. نور خورشید یک تنظیم کننده مهم رشد چشم است، بنابراین صرف وقت در فضای باز کلیدی است.

کار نزدیک طولانی مدت نیز می تواند منجر به ایجاد و پیشرفت نزدیک بینی شود. کاهش دوره های طولانی کار نزدیک می تواند خطر ایجاد نزدیک بینی را کاهش دهد. استراحت منظم در حین کار نزدیک نیز بسیار مهم است.

در حال حاضر، سه دسته کلی از مداخلات برای کنترل نزدیک بینی وجود دارد. هر کدام به روش های مختلفی برای مقابله با ایجاد یا پیشرفت نزدیک بینی عمل می کنند:

     لنزها – لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی، عینک های کنترل نزدیک بینی و ارتوکراتولوژی

     قطره چشم – قطره چشمی آتروپین با دوز پایین

     تنظیم عادت – افزایش زمان صرف وقت در خارج از منزل و کاهش فعالیت های چشمی نزدیک طولانی مدت

 لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی با لنزهایی که نزدیک بینی را اصلاح می کنند بسیار متفاوت است.

لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی قدرت فوکوس متفاوتی در مناطق مختلف دارند. آنها قدرت فوکوس کامل در مرکز دارند اما قدرت کمتری در اطراف دارند. این نواحی کم مصرف تضمین می کنند که تمام نور وارد شده به چشم در جلوی شبکیه متمرکز می شود.

به این حالت دفوکوس نزدیک بینی محیطی می گویند.

تحقیقات نشان می‌دهد که تمرکز نور در مقابل شبکیه به این روش می‌تواند به جلوگیری از رشد طولانی‌تر چشم کمک کند. در واقع، لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی می توانند پیشرفت نزدیک بینی را تا 59 درصد کاهش دهند.

یک نمونه از لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی موجود در ایالات متحده، لنزهای 1 روزه MiSight توسط CooperVision است.

لنزهای تماسی چند کانونی که برای اصلاح پیرچشمی استفاده می‌شوند نیز می‌توانند به کند کردن پیشرفت کمک کنند. با این حال، آنها به اندازه لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی موثر نیستند.

در طول 8 تا 10 سال گذشته، تحقیقات و پیشرفت های زیادی در زمینه طراحی عینک های کنترل نزدیک بینی صورت گرفته است. مطالعات نشان می دهد که این طرح های جدید می توانند پیشرفت نزدیک بینی را تا بیش از 60 درصد کاهش دهند.

عینک های کنترل نزدیک بینی بسیار شبیه لنزهای تماسی کنترل نزدیک بینی عمل می کنند. آنها می توانند با ایجاد دفوکوس نزدیک بینی محیطی، طویل شدن قطر چشم را کاهش دهند.

·         متاسفانه، هنوز هیچ عینک کنترل نزدیک بینی مورد تایید FDA در ایالات متحده وجود ندارد. اما دو نمونه هیجان انگیز لنز Stellest توسط Essilor و لنز MiYOSMART توسط Hoya هستند. Stellest لنز در سال 2021 عنوان دستگاه موفق FDA را به خود اختصاص داد.

o        Stellest از فناوری HALT (Highly Aspherical Lenslet Target) برای ایجاد فوکوس نزدیک بینی استفاده می کند.

§         MiYOSMART از  (Defocus Incorporated Multiple Segments) D.I.M.S برای ایجاد فوکوس نزدیک بینی استفاده می کند.

برخی از پزشکان همچنین از عینک های چند کانونی استاندارد برای کمک به کند کردن پیشرفت نزدیک بینی استفاده می کنند. آنها می توانند موثر باشند، اما به اندازه عینک های کنترل نزدیک بینی، پیشرفت را کاهش نمی دهند.

ارتوکراتولوژی، همچنین به عنوان ortho-k شناخته می شود، یک روش رایج اصلاح بینایی است. بسیاری از پزشکان نیز از ortho-k برای کنترل پیشرفت نزدیک بینی در کودکان استفاده می کنند.

Ortho-k از لنزهای تماسی سفت و سخت قابل نفوذ گاز استفاده می کند که فقط در طول شب استفاده می شوند. عدسی ها به طور موقت شکل قرنیه را در طول خواب تغییر می دهند، بنابراین دید روز بعد واضح است.

این تغییر موقت همچنین باعث ایجاد تمرکززدایی نزدیک بینی محیطی و کاهش تاری هایپروپیک محیطی می شود. تحقیقات نشان داده است که ارتوکوتراپی می تواند کشیدگی چشم را کاهش دهد.

قطره چشمی آتروپین عضلات تطابقی داخل چشم را شل می کند. این قطره معمولا برای درمان بیماری های التهابی چشم و در تشخیص استرابیسم استفاده می شود.

اما چشم پزشکان از قطره های چشمی آتروپین نیز برای کند کردن پیشرفت نزدیک بینی استفاده می کنند.

استفاده از آتروپین در ابتدا بر اساس این فرضیه بود که خستگی چشم یکی از عوامل نزدیک بینی است. با این حال، مطالعات بعدی به پاسخ متفاوتی اشاره کرد. آنها دریافتند که آتروپین احتمالاً به دلیل تأثیر آن بر گیرنده های شبکیه و سایر قسمت های چشم کار می کند.

تحقیقات نشان می دهد که قطره چشمی آتروپین با دوز کم (0.05٪) می تواند پیشرفت را برای بیش از سه سال کند کند. اگر کودکان از این قطره در سال های اوج پیشرفت نزدیک بینی استفاده کنند، این روش می تواند تأثیر زیادی داشته باشد.

برخی از کودکان حتی با آتروپین با دوز کم ممکن است اثر بازگشتی داشته باشند. این بدان معنی است که پیشرفت نزدیک بینی آنها ممکن است پس از قطع استفاده از قطره ها دوباره تسریع شود. با این حال، میزان بازگشت نزدیک بینی و تعداد کودکانی که آن را تجربه می کنند بسیار کم است.

بهترین راه برای استفاده از روش های کنترل نزدیک بینی، تشخیص زودهنگام نزدیک بینی است. معنی آن این است که اطمینان حاصل کنیم که کودکان در اوایل دوران کودکی معاینه چشم شوند.

معاینات معمول چشم برای همه کودکان مهم است، حتی اگر به نظر مشکل بینایی نداشته باشند. بچه‌های نزدیک‌بین اغلب علائم واضحی ندارند یا حتی متوجه نمی‌شوند که نزدیک‌بین هستند.

معاینات معمول چشم به ویژه برای کودکانی که والدین یا خواهر و برادری دارند که نزدیک بینی دارند مهم است.

نوزادان باید در حدود 6 ماهگی معاینه چشم انجام دهند و کودکان پیش دبستانی باید بین 3 تا 5 سال معاینه چشم داشته باشند.