بسیاری از جنبه های بینایی از جمله برخی از عوامل زمینه ساز عیب انکساری ژنتیکی هستند. ژنتیک قطعاً در ابتلای کودک به نزدیک بینی نقش دارد. کودکی که دو والدین نزدیک‌بین دارد، شش برابر بیشتر از کودکی که والدین نزدیک‌بین ندارد، در معرض خطر نزدیک‌بینی قرار دارد.

در واقع، محققان بیش از 200 ژن مرتبط با نزدیک بینی و عیب انکساری را یافته اند. بسیاری از آنها اخیرا پیدا شده اند. یک مطالعه در سال 2018، 161 عامل ژنتیکی ناشناخته قبلی مرتبط با نزدیک بینی را کشف کرد.

وراثت تنها عامل ایجاد نزدیک بینی نیست. تعداد افراد مبتلا به نزدیک بینی به سرعت در حال افزایش است. در حال حاضر بیش از یک سوم جمعیت جهان نزدیک بینی دارند. این رقم در برخی از کشورهای آسیای شرقی حتی بیشتر است، جایی که حداقل 80 درصد از جوانان نزدیک بین هستند.

محققان موسسه بینایی برین هولدن پیش‌بینی می‌کنند که بیش از نیمی از مردم در سراسر جهان تا سال 2050 نزدیک‌بینی خواهند داشت. ژنتیک و وراثت به تنهایی نمی‌توانند چنین افزایش چشمگیری در نزدیک‌بینی را توجیه کنند.

با این حال، عوامل محیطی ممکن است بخش بزرگی از پاسخ باشد. به طور خاص، مردم زمان کمتری را در خارج از منزل و زمان بیشتری را با خیره شدن به صفحه نمایش های دیجیتال می گذرانند.

نزدیک بینی یک عیب انکساری است نه بیماری چشمی. معمولاً به این دلیل رخ می دهد که کره چشم در دوران کودکی از جلو به عقب بیش از حد طولانی می شود. این طول محوری چشم است.

ایجاد نزدیک بینی

اگر چشم خیلی بلند باشد، نور به وضوح روی شبکیه متمرکز نمی شود. به همین دلیل است که افراد نزدیک بین می توانند به وضوح از نزدیک ببینند، اما اجسام دور تار به نظر می رسند.

اکنون کارشناسان بر این باورند که عوامل محیطی می توانند بر ایجاد نزدیک بینی تأثیر بگذارند. مهمترین این عوامل ممکن است گذراندن وقت در بیرون از خانه و زیر نور خورشید باشد.

نور خورشید تولید طبیعی دوپامین را تحریک می کند. دوپامین رشد در طول محوری چشم را کند می کند و رشد بیش از حد محوری می تواند باعث نزدیک بینی شود. این بدان معناست که قرار گرفتن بیشتر در معرض نور خورشید می تواند ابزاری عالی برای کاهش شانس ابتلای کودک به نزدیک بینی باشد.

عامل مهم دیگر طولانی شدن کار نزدیک است. کار نزدیک هر کار چشمی است که نیاز به تمرکز از نزدیک دارد، مانند مطالعه. نمونه های دیگر کار نزدیک تمرکز بر روی صفحه نمایش کامپیوتر، تبلت و گوشی های هوشمند است.

شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد کار طولانی مدت از نزدیک، .خطر نزدیک بینی را افزایش می دهد. برخی از مطالعات همچنین نشان داده اند که کار طولانی مدت از فاصله نزدیک ممکن است پیشرفت نزدیک بینی را افزایش دهد.

تحقیقاتی که کار نزدیک را با پیشرفت نزدیک بینی در کودکان مرتبط می کند، .قطعی نیست. اما پیشنهاد می کند که فعالیت های نزدیک به محل کار خارج از مدرسه باید در حد اعتدال انجام شود. تشویق کودکان به استراحت های منظم بینایی در طول کار نزدیک می تواند شانس پیشرفت نزدیک بینی را کاهش دهد.

نزدیک بینی معمولا در دوران کودکی شروع می شود. اگر نزدیک بینی پیشرونده باشد، می تواند تا اوایل بزرگسالی بدتر شود. اغلب، کودکانی که نزدیک‌بین می‌شوند، از کاهش بینایی خود آگاه نیستند.