در رفتگی یا جابجایی لنز داخل چشمی
جابجایی لنز داخل چشمی جراحی آب مروارید یکی از رایج ترین و موفق ترین عمل های جراحی است که امروزه انجام می شود. در طول دهه گذشته، خطر عوارض شدید با پیشرفت در ابزار و تکنیک های جراحی کاهش یافته است. در این عمل، آب مروارید (عدسی کدر) برداشته می شود و یک لنز شفاف داخل چشمی درون چشم قرار می گیرد. عوارض نادر شامل دررفتگی لنز داخل چشمی است که در آن لنز از جای خود جابجا می شود.
جابجایی یا دررفتگی لنزداخل چشمی چیست؟.
دررفتگی یا جا به جایی لنز داخل چشمی یک بیماری بسیار نادر است که بیمارانی را که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار گرفته اند، تحت تاثیر قرار می دهد و شامل جابجایی عدسی کاشته شده به سمت حفره زجاجیه چشم است. در موارد دیگر، لنز از محور بینایی خارج می شود اما به حفره زجاجیه نمی افتد (نیمه در رفتگی).
جابجایی عدسی داخل چشمی باعث تغییراتی در بینایی می شود و اگر به داخل حفره زجاجیه بیفتد، به دلیل حرکت خود چشم می تواند کشش ایجاد کند و منجر به جدا شدن شبکیه و یا خونریزی زجاجیه شود.
علائم جابجایی لنز داخل چشمی.
شایع ترین علامت دررفتگی لنز، تغییر در بینایی است. میزان تاثیر بر بینایی، به شدت دررفتگی بستگی دارد.
این علائم می تواند به صورت زیر ظاهر شود:
- تار شدن دید
- دوبینی
- دیدن لبه لنز
دررفتگی لنز داخل چشمی همچنین می تواند منجر به عوارض دیگری مانند جداشدگی شبکیه، خونریزی، التهاب داخل چشم، ادم ماکولا، گلوکوم و ادم قرنیه شود.
علل جابجایی لنز داخل چشمی.
در طول بیشتر عمل های جراحی آب مروارید، لنز داخل چشمی در داخل کپسول عدسی قرار می گیرد، ساختاری کیسه مانند در چشم که قبلاً حاوی عدسی کدر بود. در برخی شرایط، این کیسه کپسولی بسیار نازک یا الیافی که آن را در جای خود نگه میدارند پاره میشوند و پشتیبانی از لنز داخل چشمی به خطر میافتد.
دررفتگی لنز داخل چشمی میتواند روزها تا سالها پس از جراحی رخ دهد و میتواند در نتیجه عواملی در حین جراحی اصلی، ضربه به چشم یا بیماریهایی باشد که بر پایداری کیسه کپسولی تأثیر میگذارند.
عوامل خطر برای جابجایی لنز داخل چشمی.
- ضربه
- جراحی قبلی شبکیه و زجاجیه
- سندرم پوسته ریزی کاذب (شرایطی که باعث ناپایداری کیسه کپسولی که لنز در آن قرار می گیرد)
- برخی اختلالات بافت همبند
- التهاب در چشم (یووئیت)
چگونه می توان ازدررفتگی لنز داخل چشمی پیشگیری کرد؟.
درمان و پیش آگهی جابجایی لنز داخل چشمی چیست؟.
بر اساس ویژگی های دررفتگی لنز، چندین رویکرد مختلف برای ترمیم این مشکل وجود دارد.
در مواردی که دررفتگی لنز داخل چشمی حداقل است و تأثیر زیادی بر بینایی ندارد، ممکن است پزشک شما اصلاً هیچ درمانی را توصیه نکند.
هنگامی که بینایی تحت تاثیر قرار می گیرد و بیمار علامت دار است، جراحی ضروری می شود. در این روش جراحی، ژل زجاجیه ای که حفره پشتی چشم را پر می کند (ویترکتومی) برداشته می شود تا از کشیدن شبکیه در حین دستکاری لنز داخل چشمی جلوگیری شود.
تکنیک های ترمیم لنز داخل چشمی دررفته به 2 دسته تقسیم می شوند. پزشک با توجه به نوع لنز داخل چشمی و آناتومی چشم شما، مناسب ترین مورد را انتخاب می کند:
لنز داخل چشمی دررفته حفظ شده و در مکان پایدارتری قرار می گیرد. امکان استفاده از لنز موجود بر اساس عوامل بسیاری از جمله سبک و وضعیت لنز داخل چشمی است.
تعویض لنز داخل چشمی: لنز داخل چشمی برداشته می شود و لنز داخل چشمی جدیدی کارگذاشته می شود.
عوارض بالقوه این روش شامل جدا شدن شبکیه، یووئیت (التهاب داخل چشم)، عفونت، گلوکوم، خونریزی و دررفتگی مجدد لنز داخل چشمی است.
با مدیریت سریع و دقیق، اکثر بیماران مبتلا به دررفتگی لنز داخل چشمی نتیجه بینایی خوبی پس ازعمل دارند.