آلرژی چشمی یا کنژنکتیویت آلرژیک چیست؟

آلرژی چشمی یا کنژنکتیویت آلرژیک، پدیده بسیار شایع است. آلرژی باعث آبریزش بینی و چشم ها، سرفه، عطسه و اشکال در تنفس، گرفتگی بینی، عطسه، خارش و تورم پوست، پوست خشک و قرمز و جوش‌های پوستی می شود.

ملتحمه لایه بافتی نازک و شفافی است که صلبیه (اسکلرا) را می پوشاند. آلرژی چشمی زمانی رخ می‌دهد که یک ماده حساسیت‌زا (آلرژن) بافت چشم را تحریک می‌کند و ‌هیستامین آزاد ‌شود. در نتیجه پلک‌ها و ملتحمه چشم قرمز و متورم شده و دچار خارش می‌شوند. آلرژی چشم اغلب با آلرژی بینی همراه است. در این حالت، شخص دچار خارش، گرفتگی بینی و عطسه می‌شود. این وضعیت به‌طور معمول هنگام بروز حساسیت‌های فصلی و موقتی ایجاد می‌شود.

موادی مثل گرده گیاهان، برخی داروها، مو و پشم و پر حیوانات، گرد و غبار هوا، نیش حشرات، حیوانات خانگی، دود سیگار، عطر یا حتی غذاها می توانند باعث حساسیت شوند. این مواد آلرژی زا باعث می‌شوند که سیستم ایمنی بدن، بیش از حد فعال شود و علائم حساسیت را در بدن ایجاد کند.

درمان آلرژی چشمی

شخص مبتلا به این بیماری باید از قرار گرفتن در معرض مواد آلرژی زایی که به آن حساسیت دارد پرهیز کند.
انتخاب نوع درمان به شدت واکنش های آلرژیک بستگی دارد. کمپرس سرد و استفاده از اشک مصنوعی در موارد خفیف کمک کننده است. از آنجا که هیستامین ها باعث بسیاری از علائم شایع ورم ملتحمه آلرژیک فصلی هستند، آنتی هیستامین ها نقش موثری در درمان این بیماری دارند. مالیدن چشم ها باعث آزاد شدن مقادیر بیشتر هیستامین و سایر واسطه های آلرژی می شود و در نتیجه موجب بدتر شدن علائم حساسیت می گردد. پس سعی کنید تا جایی که امکان دارد چشم ها را نمالید.

می توان برای کنترل یا تسکین بیماری از داروهای زیر استفاده کرد:

•            قطره اشک مصنوعی
•            ضد احتقان ها
•            آنتی هیستامین ها ( قطره یا خوراکی )
•            ترکیبات ضد احتقان/آنتی هیستامین
•            قطره های تثبیت کننده ماست سل ها
•             قطره های ضد التهاب غیر استرئیدی
•             قطره های ضد التهاب استروئیدی