نزدیک بینی (میوپی)
نزدیک بینی (میوپی) شایع ترین علت اختلال بینایی در افراد زیر ۴۰ سال است. در سال های اخیر، شیوع آن با سرعت نگران کننده ای در حال رشد است. در سطح جهانی، تحقیقات نشان می دهد که در سال ۲۰۰۰، تقریباً ۲۵ درصد از جمعیت جهان نزدیک بین بودند، اما تا سال ۲۰۵۰ انتظار می رود که تقریبا نیمی از مردم کره زمین نزدیک بین باشند.
علائم نزدیک بینی
اگر نزدیک بین باشید، در خواندن علائم جاده ای و دیدن اشیاء دور مشکل خواهید داشت، اما برای کارهای نزدیک مانند خواندن و استفاده از رایانه دید خوبی خواهید داشت. از دیگر علائم و نشانه های نزدیک بینی می توان به تنگ کردن چشم ها برای دید واضحتر و خستگی چشم اشاره کرد. احساس خستگی در هنگام رانندگی یا ورزش نیز می تواند نشانه ای از بینایی اصلاح نشده باشد. اگر این علامت ها یا علائم را هنگام استفاده از عینک یا لنزهای تماسی خود احساس کردید، برای معاینه چشم توسط چشم پزشکتان برنامه ریزی کنید تا ببینید آیا به تجویزنسخه قوی تری نیاز دارید یا خیر.
چه عواملی باعث نزدیک بینی می شود؟
نزدیک بینی به علت طولانی بودن قطر کره چشم نسبت به قدرت تمرکز قرنیه و عدسی چشم اتفاق می افتد. این امر باعث می شود که پرتوهای نوربه جای افتادن روی شبکیه در جلوی شبکیه متمرکز شوند. همچنین نزدیک بینی می تواند به دلیل انحنای بیش از حد قرنیه و یا عدسی طبیعی چشم باشد. در برخی موارد ، نزدیک بینی به دلیل ترکیبی از این عوامل رخ می دهد.
نزدیک بینی به طور معمول از کودکی آغاز می شود و اگر پدر و مادر نزدیک بین باشند، شانس ابتلا فرزندان بیشتر است.. در بیشتر موارد، نزدیک بینی در اوایل بزرگسالی تثبیت می شود اما گاهی اوقات با افزایش سن به پیشرفت ادامه می دهد.
درمان نزدیک بینی
نزدیک بینی را می توان با عینک، لنزهای تماسی یا جراحی انکساری اصلاح کرد. بسته به درجه نزدیک بینی، ممکن است لازم باشد که همیشه عینک بزنید یا اینکه هر موقع که نیاز به دید واضح از راه دور داشتید، مانند زمان رانندگی، دیدن تخته سیاه یا تماشای فیلم، از عینک یا لنزهای تماسی خود استفاده کنید.
گزینه های خوب برای انتخاب عدسی های عینک در افراد نزدیک بین شامل لنزهای با ضریب انکساری بالا (برای عینک های نازک تر و سبک تر) و لنزهایی با پوشش ضد انعکاس است. همچنین برای محافظت از چشمانتان در برابر اشعه ماورا بنفش و نور آبی می توانید از عدسی های فتوکرومیک عینک استفاده کنید تا نیاز به یک عینک آفتابی طبی را نیز کاهش دهید.
اگر نزدیک بین باشید، عدد اول در نسخه عینک چشم شما یا نسخه لنز تماسی با علامت منفی (-) مبین میزان نزدیک بینی خواهد بود. هرچه این عدد بیشتر باشد، نزدیک بینی شما شدیدتر است.
جراحی انکساری می تواند نیاز شما به عینک یا تماس را کاهش داده یا حتی از بین ببرد. معمول ترین روش ها اصلاح با لیزر اگزایمر است. عیوب انکساری را می توان با عمل بر روی قرنیه یا عمل های داخل چشمی اصلاح کرد. اصلاح عیوب انکساری بر روی قرنیه شامل عمل های لیزیک، فمتولیزیک، اسمایل، اپی لیزیک، لازک، پی آر کی، ترانس پی آر کی، کراتوپلاستی هدایتی، کارگذاری رینگهای داخل قرنیه ای و کاشت داخل قرنیه ای Inlay می باشد. اصلاح عیوب انکساری با عمل های داخل چشمی شامل کارگذاری لنزهای داخل چشمی فیکیک و تعویض لنز طبیعی چشم و جایگزینی آن با انواع لنزهای داخل چشمی است.
در لیزر PRK با استفاده از لیزر اگزایمر یک لایه از بافت قرنیه را برداشته می شود تا قرنیه را صاف شود و اجازه می دهد اشعه های نور با دقت بیشتری بر روی شبکیه تمرکز کنند. در لیزیک – متداول ترین روش انکساری – یک فلپ نازک در سطح قرنیه ایجاد می شود، لیزر مقداری از بافت قرنیه را از بین می برد و سپس فلپ به موقعیت اولیه خود بازمی گردد.
روش دیگر اصلاح نزدیک بینی ارتوکراتولوژی است که یک عمل غیر جراحی است که در آن شما لنزهای تماسی مخصوص نافذ گاز (RGP یا GP) را در شب در هنگام خواب در چشمتان می گذارید تا قرنیه شما را تغییر شکل دهد. صبح ها وقتی لنزها را برمی دارید، قرنیه شما به طور موقت شکل جدیدی را حفظ می کند. بنابراین در طول روز بدون عینک یا لنز می توانید به وضوح ببینید.
تاثیر روش ارتوکراتولوژی به نام درمان انکساری قرنیه (CRT) در اصلاح موقت مقادیر خفیف تا متوسط نزدیک بینی اثبات شده است. این روش جایگزین مناسبی برای جراحی در افرادی است که سن آنها برای عمل لیزیک کم است یا کاندیدهای خوبی برای جراحی انکساری نیستند.
لنزهای قابل کاشت معروف به لنزهای داخل چشمی فیکیک یکی دیگر از گزینه های جراحی برای اصلاح نزدیک بینی است؛ به ویژه برای افرادی که مقادیر بالای نزدیک بینی یا قرنیه نازک تر از حد نرمال دارند که این شرایط می تواند خطر عوارض ناشی از لیزیک یا سایر روش های اصلاح بینایی لیزر را افزایش دهد.
پیشگیری از نزدیک بینی
با افزایش افراد نزدیک بین، علاقه زیادی به یافتن راه هایی برای کنترل پیشرفت نزدیک بینی در دوران کودکی به وجود آمده است. تکنیک های مختلفی امتحان شده است – از جمله استفاده از عینک های با عدسی دو کانونی، لنزهای تدریجی و لنزهای تماسی نافذ گاز. همه این روش ها نتایج متفاوتی داشته است.
آزمایشات بالینی اخیر نشان داد که قطره های چشمی آتروپین با دوز کم می تواند با عوارض جانبی قابل توجه کمتری در مقایسه با غلظت های بالاتر روند نزدیک بینی را در کودکان در سن مدرسه کُند کند. گرچه بعضی از بچه ها به قطره های آتروپین پاسخ خوبی نمی دهند.
نزدیک بینی دژنراتیو
در بیشتر موارد، نزدیک بینی یک ناراحتی جزئی است و برای سلامتی چشم خطر کمی دارد یا هیچ خطری ندارد. اما گاهی اوقات نزدیک بینی می تواند به قدری پیشرونده و شدید باشد که یک بیماری تحلیل برنده محسوب شود.
نزدیک بینی دژنراتیو (نزدیک بینی بدخیم یا پاتولوژیک نیز نامیده می شود) یک وضعیت نسبتاً نادر است که گمان می رود ارثی باشد و معمولاً در اوایل کودکی شروع می شود. حدود ۲ درصد آمریکایی ها مبتلا هستند و نزدیک بینی دژنراتیو علت اصلی نابینایی قانونی است.
در نزدیک بینی بدخیم ، افزایش طول کره چشم می تواند به سرعت رخ دهد و منجر به پیشرفت سریع و شدید نزدیک بینی و از بین رفتن بینایی شود. در افراد مبتلا به این بیماری خطر جدا شدن شبکیه و سایر تغییرات دژنراتیو در پشت چشم (مانند خونریزی در چشم ناشی از رشد غیر طبیعی رگ های خونی) افزایش می یابد. نزدیک بینی دژنراتیو همچنین ممکن است خطر آب مروارید را افزایش دهد.