فریم های عینک

اجزای قاب یا فریم عینک

قسمتی از عینک که عدسی های اصلاحی را در جای مخصوص شان در جلو ی چشم ها نگه می دارد؛ معمو لا تشکیل شده از یک قسمت قدامی (front) یا طوقه، که در برگیرنده عدسی هاست و دسته های عینک ( (side piece یا temple) ) که به دو طرف قسمت قدامی قاب متصل می شوند و در پشت گو ش ها قرارمی گیرند تا به نگه داری عینک در جای خود کمک کنند . قاب ها هم چنین بالشتک هایی (pads) دارند که روی بینی قرار می گیرند و وزن عینک را تحمل می کنند.

قسمتی از قاب عینک که بین دو طوقه عینک واقع است و روی بینی قرار می گیرد؛ پل (bridge)نام دارد . محل اتصال دسته ها به بخش قدامی قاب نیز قطعه انتهایی (end piece) نام دارد. در قاب های پلاستیکی ممکن است در جلوی قطعه انتهایی یک حفاظ فلزی (shield) تعبیه شود که پرچ ها برای نگه داری لولا در جایش ، به آن متصل می شوند. لولا ((joint یا hinge)) در محل اتصال دسته به قاب ، امکان باز و بسته شدن دسته ها به روی بخش قدامی را فراهم می آورند. لولا دارای زبانه هایی است که در زبانه های لولای دسته فرو می روند و دسته را در محل خود نگه می دارند. لولاها ممکن است از لحاظ ساختمان متفاوت باشند و برای سادگی ، آن ها را بر اساس تعداد زبانه های لولا تقسیم بندی می کنند. نسبت تعداد زبانه های لولا بخش قدامی به تعداد زبانه های دسته به صورت اعداد زیر نشان داده می شوند: ۱/ ۲ و ۲ /۳ ،۲/۱ ،۳/۲ ،۳/ ۴

فریم عینک از اجزاء مختلفی تشکیل شده است: ادامه مطلب =>

انواع فریم (قاب) عینک

  جنس فریم (قاب) عینک

 بر اساس مواد سازنده فریم ها به دو نوع کلی پلاستیکی و فلزی تقسیم می شوند .  انواع دیگر، به نام فریم های ترکیبی از ترکیب فلز با پلاستیک ساخته می شوند. جنس فریم عینک باید دارای خواص زیر باشد :

1. – در نقاطی که با پوست در تماس است؛ هیچ گونه تحریکی (درماتیت) ایجاد نکند.
2. – سخت و محکم باشد تا شکل قاب ثابت بماند.
3. – به خوبی صیقل (پولیش) شود.
4. – در مقابل اسید پوست مقاوم باشد.
5. – بادوام و سبک باشد.
6. – رنگ آن ثابت باشد و در اثر استفاده، بیرنگ نشود. ادامه مطلب =>

چه فریم یا قاب عینکی را توصیه می کنیم؟

آگاهی از چهره ها و صورت افراد نمی تواند یک ملاک قوی برای انتخاب فریم عینک باشد ولی به هر حال کمک زیادی به شخص می کند؛ چرا که می توان با یک طبقه بندی ساده، فریم کاملاً مناسبی برای شخص انتخاب کرد.  افراد در یک طبقه بندی ساده به۷  گروه تقسیم می شوند:

۱)  چهره بیضوی (oval) که حالت مطلوب صورت است.

۲) چهره عمودی  (oblong) که به صورت یک مستطیل عمودی در نظر گرفته می شود

۳) چهره گرد (round)  که نسبت به چهره بیضوی، حلقوی تراست.

۴) چهره مربعی (square) که کوتاه تر از چهره عادی است.

۵) چهره مثلثی معکوس (base-up)که بخش بالایی چهره پهن تر از بخش پایینی است.

۶) چهره مثلثی عادی (base-down) که بخش پایینی چهره  پهن تر از بخش بالایی است.

۷) چهره لوزی (diamond) که بخش میانی چهره از بخش بالایی و پایینی پهن تر است.

در چهره متعادل، محل ابروها طوری است که یک سوم چهره بالای ابرو و دوسوم آن زیر ابروها قرار گرفته است. چنین چهره ای عینک های مختلف را می تواند انتخاب کند.

در انتخاب قاب عینک باید ابعاد عمودی و افقی قاب ، ساختار چهره و رنگ قسمت جلو یی قاب عینک را مد نظر داشت. برای حفظ زیبایی ، در صورت های کشیده باید ارتفاع عمودی قاب عینک زیاد باشد و در صورت های کوتاه تر باید ارتفاع عمودی قاب کوتاه باشد . قاب های با رنگ یک پارچه ، از درازی صورت می کاهند؛ زیرا به صورت ظاهری، خط ابرو را پایین می آورند. درافراد دارای صورت متوسط ، قاب عینکی با ارتفاع  ۳۴- ۶۶ میلی متر مناسب است ولی یک صورت بلند ، به  ۳۸-۴۰  قاب  عینکی با ارتفاع میلی متر و صورتی کوتاه ، به عینکی با ارتفاع۲۰ – ۳۲ میلی متر نیاز دارد .

عامل بعدی، فک پایین بیمار است.  برای متعادل ساختن قاب عینک با صورت ، بهتر است که قسمت پائین قاب با فک یا چانه مطابقت داشته باشد ولی استثنا هم وجود دارد.   برای مثال، فردی با صورت مثلثی با قاعده پایین ، اگر قابی با حاشیه تحتانی افقی انتخاب کند ؛ فک او پهن تر به نظر می رسد و باید از قاب غیر مربع استفاده کند.  قسمت بالایی قاب عینک باید با شکل ابروها هماهنگ باشد .

بهترین حالت آن است که لبه فوقانی طوقه در مجاورت قسمت زیرین ابرو قرار گیرد ؛ به گونه ای که ابروها دیده شوند . به طور  خلاصه عواملی که در انتخا ب قاب عینک مهمند؛ عبارتند ازرنگ قاب عینک، محل اتصال دسته به بخش جلویی قاب، رنگ پوست صورت، شکل پل قاب عینک و بینی افراد و چهره آن ها.

اندازه ها در قاب عینک (Frame Measurements)

هر فریم عینک اندازه هایی دارد که برای فیت کردن (fitness) صحیح عدسی و تنظیم قاب به کار می روند. یکی از روش های اندازه گیری، استفاده از سامانه داتوم (datum) می باشد .

در سال ۱۹۶۲ انجمن کارخانه های سازنده عینک برای استاندارد سازی اندازه های قاب عینک سیستم باکسینگ (boxing system) را پیشنهاد کرد. مبنای ایده این سیستم این است که خطوط فرضی مماس بر لبه های عدسی عینک طوری ترسیم شود که این باکس لبه های عدسی را در بر گیرد. این سیستم از اضلاع طرفی باکس به عنوان نقاط مرجع در اندازه گیری استاندارد استفاده می کند.

از این  سامانه برای درست قرار دادن مراکز اپتیکی عدسی و ارتفاع قطعه دوکانونی استفاده می شود. در این سامانه، خطوط افقی مماس با بالاترین و پایین ترین لبه داخلی قاب عینک رسم می شوند و یک خط در وسط و موازی با آن ها کشیده می شود.

نقطه ای در وسط این خط (datum line) به عنوان مرکز داتوم (datum center) (مرکز هندسی عدسی یا GC ) تعیین می گردد. عرض عمودی  به وسیله خطی  که از این نقطه می گذرد و محدود به دو خط مماس می باشد (mild datum depth)تعیین می گردد.

قطر موثر :(effective diameter)  یا (ED)

به وسیله دو برابر کردن فاصله مرکز هندسی از راس لبه عدسی در بیش ترین فاصله ، به دست می آید. این اندازه گیری برای تعیین کوچک ترین لنزخام اولیه (lens blank) قابل تراش، استفاده می شود.

اندازه پل قاب عینک یا فاصله بین عدسی ها

در سامانه باکسینگ (boxing) فاصله بین عدسی ها را به  DBL ، (distance between lenses) نشان می دهند که معمولا مترادف با اندازه پل قاب عینک می باشد. این اندازه در قاب عینک به صورت فاصله ای بر حسب میلی متر از داخل شیار نازال (سمت بینی) قاب یک طرف تا شیار نازال قاب در طرف دیگر اندازه گیری می شود.

فاصله بین مراکز هندسی 

فاصله بین دو مرکز هندسی (GCD: geometrical center distance) از طرف چپ یک عدسی تا طرف چپ عدسی دیگر اندازه گیری می شود و یا با جمع پهنای عرض چشم  DBL  (eye size) محاسبه می گردد. GCDهمچنین به عنوان فاصله بین مرکز عدسی  (DBC)در قاب عینک شناخته می شود.

ارتفاع قطعه :(Seg height)

  برای تعیین ارتفاع قطعه دوکانونی یا سه کانونی استفاده می شود. نقطه مبدا به صورت فاصله تا پایین یا بالای خط داتوم و یا فاصله تا پایین ترین خط سامانه باکسینگ ارایه می شود.

طول دسته 

طول دسته قاب عینک ممکن است به صورت کل طول دسته مشخص گردد و یا از قسمت لولا تا محل خمیدگی گوشی اندازه گیری شود. اگر قطعه انتهایی  (end piece)به قسمت قدامی قاب محدود نشده باشد و درامتداد دسته باشد؛ فاصله بین صفحه سمت قدامی قاب و محل خمیدگی گوشی، اندازه گیری می شود.

مشخصات قاب عینک

اغلب قاب ها به صورت اندازه چشم(eye size) یا اندازه  حدقه (DBL) یعنی اندازه پل بینی یا اندازه دماغه و طول دسته  مشخص می شوند. قاب های فلزی هم چنین ممکن است با میزان طلای موجود در قاب و یا آلیاژ فلز مشخص شوند . وقتی قاب عینک به صورت ۱۳۵- ۲۲ ۵۲􀀀 علامت زده می شود؛ عدد ۵۲ نشان دهنده  اندازه حدقه و عدد ۲۲ نشان دهنده فاصله بین عدسی ها یا اندازه پل می باشد. مربع بین اعداد، نشان دهنده این است که اندازه مطابق با سامانه باکسینگ می باشد. عدد ۱۳۵ نشان دهنده طول دسته بر حسب میلیمتر است.

علامت های قاب عینک ممکن است در طرف داخل بالشتک بینی، در قسمت فوقانی خارجی طوقه عینک (eye wire) یا در قسمت قطعه انتهایی و یا در طرف داخل دسته مشخص شدهباشند. اندازه حدقه معمولا از ۳۸ تا ۶۰ میلی متر است که بصورت ۲ میلی متر- ۲ میلی متر اضافه می شود. اندازه پل بینی به  میلی متر تا ۲۴ میلی متر می باشد که آن هم دو میلی متر دو میلی متر اضافه می شود. اندازه دسته از ۱۰۰ تا ۱۴۵ میلی متر است که ۵ میلی متر، ۵ میلی متر اضافه می شود.