تفاوت پیرچشمی و نزدیک بینی
نزدیک بینی و پیرچشمی دو عیب انکساری بسیار رایجی هستند که تمرکز صحیح تصاویر بر روی شبکیه را برای فرد مشکل می کنند. نزدیکبینی معمولاً در سالهای اول، بهویژه پس از چهار سالگی ظاهر میشود و پیرچشمی اغلب از سن 45 سالگی به بعد همه را درگیر میکند. اما، علاوه بر این، تفاوت بین پیرچشمی و نزدیکبینی چیست؟ حقیقت این است که آنها دو عیب کاملاً متضاد هستند، اما وجه اشتراکی نیز دارند. در این مقاله سعی داریم تفاوت این دو عیب انکساری و ویژگیهای هر کدام را توضیح دهیم.
تفاوت بین پیرچشمی و نزدیک بینی چیست؟
نزدیک بینی و پیرچشمی نقص های بینایی بسیار متفاوتی هستند، تا جایی که چشم نزدیک بین در دید دور و چشم مبتلا به پیرچشمی برای دید نزدیک مشکل دارد. برای اینکه عمیقا بدانید چه چیزی این شرایط را متمایز می کند، بهتر است هر کدام را جداگانه بحث کنیم.
پیرچشمی
پیرچشمی عیب انکساری است که در اثر از دست دادن خاصیت ارتجاعی عدسی چشم به دلیل پیری طبیعی و پیشرونده کره چشم ایجاد می شود. هنگامی که لنز خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهد، نمی تواند خود را برای فوکوس صحیح تصاویر اشیاء بر روی شبکیه تغییر شکل دهد و این امر باعث می شود که دید نزدیک دشوار باشد.
به طور کلی پیرچشمی همه افراد را از 45 سالگی درگیر می کند و گسترده ترین عیب انکساری در جهان است. بیشتر مردم زمانی پی به پیرچشمی می برند که متوجه می شوند که باید نوشته ها را دور کنند تا بتوانند آن را درست بخوانند.
علائم پیرچشمی عبارتند از:
– مشکل دیدن از نزدیک
– سردرد.
– خستگی چشم.
پیرچشمی غیرقابل بازگشت است. در ابتدا، پیرچشمی معمولاً با استفاده از عینک و یا لنز تماسی اصلاح می شود. زمانی که لنز تمام خاصیت ارتجاعی خود را از دست داد، کیفیت زندگی فرد تحت تاثیر قرار می گیرد. در این مرحله می توانید برای عمل جراحی برداشتن لنز و قرار دادن لنز داخل چشمی چندکانونی مشاوره چشم پزشکی شوید.
نزدیک بینی
نزدیک بینی زمانی اتفاق می افتد که تصاویری که وارد چشم می شوند جلوی شبکیه متمرکز می شوند. نزدیک بینی به این دلیل است که یا چشم بسیار بزرگ است یا انحنای قرنیه زیاد است. یک فرد ممکن است نزدیک بین به دنیا بیاید، در سنین پایین نزدیک بین شود و یا در سنین نوجوانی دچار نزدیک بینی شود.
علائم اصلی نزدیک بینی عبارتند از:
– مشکل دید دور.
– خستگی چشم.
– سردرد.
– تنگ کردن چشم ها برای تمرکز روی اشیاء دور
– در کودکان، مشکل در دیدن تخته سیاه.
نزدیک بینی را می توان با استفاده از عینک و لنزهای تماسی درمان کرد. اما با افزایش تا سن 18 سالگی که چشم کاملاً رشد کرده است باید مرتبا نسخه عینک را تغییر داد. زمانی که نزدیکبینی به مدت یک سال افزایش نیافته باشد، فرد نزدیکبین میتواند جراحی با لیزر را انتخاب کند.
پیرچشمی و نزدیک بینی چه مشترکاتی دارند؟
همانطور که تا کنون دیده ایم، بین نزدیک بینی و پیرچشمی تفاوت های زیادی وجود دارد، اما آیا آنها وجه مشترکی هم دارند؟ در اینجا برخی از عوامل مشترک پیرچشمی و نزدیک بینی آورده شده است:
- هر دو عیوب انکساری هستند که با افزایش سن پیشرفت می کنند. اگرچه نزدیکبینی در سنین پایین و پیرچشمی در سنین بالا ظاهر میشود، اما با گذشت زمان، هر دو شرایط بدتر میشوند و کیفیت زندگی روزمره و بینایی افراد را به خطر میاندازند.
- یک فرد می تواند همزمان دچار نزدیک بینی و پیرچشمی باشد. پیرچشمی در اثر کهولت سن ایجاد می شود. اگر فرد نزدیک بینی به سن پیری برسد، باید همزمان با هر دو عارضه دست و پنجه نرم کند.
- هم نزدیکبینی و هم پیرچشمی هیچ بازگشتی ندارند، اما میتوان آن را از طریق جراحی چشم درمان کرد، به طوری که در بیش از 90% موارد فرد از دست عینک خلاص می شود.